Japonské šachy pro začátečníky1.3.0

Za główne wady tradycyjnego shogi często uważa się: brak różnic konkurencyjnych między grającymi figurami, trudne zasady gry, wygląd figur może przypominać hieroglify, złożony proces promocji i dewaluacji figur, wolny przebieg pierwszej połowy gry, krótki zasięg akcji większości figur, bardzo ograniczona mobilność obu figur, utrata tempa przy ruchu neutralnym odgrywa rolę głównie tylko w końcówkach, przyspieszenie gra znacznie słabnie za szachami.

Powierzchnia gry cube shogi jest mniejsza, co predysponuje do mniejszej liczby figur, zasady są znacznie prostsze, proces awansu i związane z nim zmiany symboli w stosie to połączenie shogi i szachów klasycznych. W przeciwieństwie do szachów, które mają charakter „komputerowy” (dlatego poświęca się im wiele wysiłku w tym zakresie), shogi, zwłaszcza z jego głównym elementem „reinkarnacji” w postaci powrotu wykluczonych figur z powrotem na szachownicę, wymaga od gracza większej intuicji,